Door Ewout Lubberdink

Ook dit jaar heeft de PvdUS slechts drie zetels in de Universiteitsraad, dit betekent dat je soms iets moet slikken, maar dat je met overtuigingskracht ook dingen gedaan kan krijgen. Een mooi voorbeeld in dit raadsjaar is de afschaffing van de pre-master voor WO-studenten.

Een pre-master, zoals de lezer misschien zal weten, is een serie van cursussen die tot doel heeft om een student te laten voldoen aan de toelatingseisen voor een specifieke master van zijn of haar keuze. Veel studenten kiezen voor deze optie als zij aan het einde van hun bachelor ontdekken dat de gewenste master absurde toelatingsvereisten heeft. Vaak hebben deze toelatingseisen een tamelijk willekeurig karakter. Zij zijn afhankelijk van wat sommige docenten denken dat essentiële voorkennis is. Dit belemmert met de name studenten die een actieve levensstijl hebben binnen het Utrechtse studentenleven aangezien zij vaak wellicht niet de tijd hebben om naast deze belangrijke activiteiten ook nog eens 6 extra vakken tegelijkertijd te volgen waar de student wellicht van denkt dat ze toch niet echt nodig zijn.

De PvdUS is er dan ook sterk voor dat studenten bij de toelating tot hun master niet getoetst worden op de vraag welke vakken ze hebben gevolgd maar op de vraag wat ze kunnen. Dit heet in de woorden van het CvB “ competentiegerichte toelating tot de master”. De PvdUS is erg voor een invoering van een dergelijk systeem. Maar het CvB liep vooruit op de zaken.

Voordat duidelijk was geworden hoe een dergelijk systeem zou moeten functioneren en voordat het systeem getoetst kon worden door de studenten in de U-raad wilde het CvB de pre-master route afschaffen voor WO-studenten. Dit ging de PvdUS te ver. Vuur leek hier aanvankelijk in het overleg van de studentengeleding echter geen problemen in te zien. Verblind door de mooie woorden van het CvB over competentiegerichte toelating tot de master waren zij even vergeten dat wij niet een systeem kunnen afschaffen voordat het andere systeem naar behoren functioneert.

Na veel over en weer gepraat wisten de drie PvdUS’ers genoeg stemmen los te weken in het overleg om de studentgeleding toch tegen het plan te laten stemmen. Het CvB had vervolgens geen andere keus dan het plan te laten varen.

Moraal van het verhaal: zelfs met een beperkt aantal zetels wordt er resultaat behaalt, kun je nagaan wat er gebeurt met meer.